Ciekły azot to substancja niezwykła, która na co dzień wykorzystywana jest w wielu gałęziach przemysłu. Znajduje zastosowanie np. w medycynie, gastronomii czy weterynarii. Wymaga jednak odpowiednich warunków przechowywania. Służą do tego tzw. dewary na ciekły azot. Co warto na ich temat wiedzieć?
Jak powstał dewar na ciekły azot?
Skroplony azot odkryli w roku 1883 Zygmunt Wróblewski oraz Karol Olszewski z Uniwersytetu Jagiellońskiego. To odkrycie zrewolucjonizowało świat nauki. Jednak pojawiło się także kolejne wyzwanie – jak otrzymaną substancję przechowywać? Z pomocą przyszło naczynie wynalezione przez Francuza Jacquesa-Arsene’a D’Arsonvala. W latach 80. XIX wieku skonstruował on pojemnik z podwójnymi ściankami, które wypełniała próżnia. Pracę nad nim kontynuował Szkot James Dewar, tworząc właśnie dewar na ciekły azot . Pierwsze naczynia były produkowane ze szkła. Zmienił to dopiero Reinhold Burger, który umieścił dewar w obudowie metalowej.
Dewar na ciekły azot – zastosowanie praktyczne
Ciekły azot to substancja cenna o wyjątkowych właściwościach. Jednak w kontakcie ze skórą bywa niebezpieczna. Ma bowiem bardzo niską temperaturę i powodować może odmrożenia. Dlatego tak duże znaczenie ma jej odpowiednie przechowywanie. Służy do tego dewar na ciekły azot.
Naczynie to ma prostą konstrukcję, która pozwala skutecznie odizolować substancję od czynników zewnętrznych. Zbudowane jest z cienkich, podwójnych ścianek – zazwyczaj aluminiowych. Między nimi znajduje się próżnia. Całość jest zamknięta u góry szczelnym korkiem. W środku panuje temperatura, która sprawia, że właściwości ciekłego azotu pozostają bez zmian.
Gdzie zazwyczaj wykorzystywane są dewary na ciekły azot?
Dewary są wykorzystywane wszędzie tam, gdzie konieczne jest magazynowanie i przewożenie skroplonego azotu. Do wyboru są naczynia o zróżnicowanej pojemności. Mogą mieć one postać poręcznych zbiorników czy podręcznych zamrażarek. Wykorzystywane są powszechnie w wielu placówkach medycznych, laboratoriach czy nawet restauracjach.
Oczywiście dewary na ciekły azot należy w odpowiedni sposób użytkować. Zbiorniki wymagają poza tym pewnego przygotowania do pracy. Na starcie należy w nich umieścić niewielką ilość substancji na około 20-25 minut. Dopiero gdy wnętrze ostygnie, można do środka wlać resztę azotu. Trzeba także pamiętać o dobrze wentylowanym miejscu, w którym dewary powinny być przechowywane. Naczynia muszą stać pionowo i warto pamiętać o ich stosownym oznaczeniu.
