Kodeks postępowania cywilnego nie zawiera żadnego „zamkniętego” katalogu środków dowodowych – dowodem może być wszystko to, na podstawie czego można ustalić fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. Warto także wiedzieć, że celem wykazania niektórych faktów nie jest konieczne prowadzenie postępowania dowodowego, jeżeli są one znane powszechnie lub jeżeli sąd zna je „z urzędu” (tj. sąd dowiedział się o nich w ramach wykonywanych obowiązków i realizowanych uprawnień). Również niezaprzeczenie niektórym faktom przez stronę, może spowodować dla niej przykre konsekwencje w postaci tego, że fakty te zostaną uznane za przyznane przez tę stronę.
Regułą jest także to, że postępowanie dowodowe jest prowadzone przed sądem właściwym dla rozpoznania danej sprawy. Wyjątki od tej sytuacji mogą wiązać się, na przykład z charakterem danego dowodu (np. oględziny nieruchomości).
Brak „zamkniętego” katalogu dowodów w postępowaniu cywilnym nie oznacza, że kodeks postepowania cywilnego nie zawiera przepisów dotyczących niektórych ze środków dowodowych, w tym dotyczących ich przeprowadzania.
W zakresie dowodów z dokumentów, wyżej wymieniony kodeks dokonuje, m.in. podziału na dokumenty prywatne (stanowiące jedynie dowód tego, że osoba podpisana pod jego treścią złożyła oświadczenie określonej treści) i dokumenty urzędowe (stanowiące dowód tego, co zostało w nich stwierdzone). W określonych przypadkach w zakresie dokumentów kodeks ten ustanawia także pewnego rodzaju „zakazy dowodowe” czy też nakłada na określone podmioty obowiązki przedstawienia stosownych dokumentów.
W zakresie dowodów z dokumentów, wyżej wymieniony kodeks dokonuje, m.in. podziału na dokumenty prywatne (stanowiące jedynie dowód tego, że osoba podpisana pod jego treścią złożyła oświadczenie określonej treści) i dokumenty urzędowe (stanowiące dowód tego, co zostało w nich stwierdzone). W określonych przypadkach w zakresie dokumentów kodeks ten ustanawia także pewnego rodzaju „zakazy dowodowe” czy też nakłada na określone podmioty obowiązki przedstawienia stosownych dokumentów.
Z kolei jeżeli chodzi o dowód z przesłuchania świadka – przede wszystkim – strona wnioskująca o przesłuchanie świadka powinna wskazać jego dane w sposób umożliwiający jego wezwanie (imię, nazwisko i adres świadka), jak również wskazać jakie fakty strona zamierza udowodnić tym środkiem dowodowym. Co warte podkreślenia, niektóre osoby nie mogą być w ogóle świadkami, na przykład współuczestnicy jednolici w danym postępowaniu. Od niemożności bycia świadkiem odróżnić należy możliwość odmowy składania zeznań w charakterze świadka (przysługuje, na przykład małżonkowi strony postępowania czy jego wstępnym i zstępnym). Jeszcze czym innym jest instytucja odmowy odpowiedzi na pytanie w czasie składania zeznań, np. gdyby miało się to wiązać z istotnym pogwałceniem tajemnicy zawodowej. Taką tajemnicą jest m.in. tajemnica adwokacka, a co za tym idzie adwokat żukowo mógłby w takiej sytuacji odmówić odpowiedzi na zadane mu pytanie. W określonych sytuacjach świadek może zostać również przesłuchany przy udziale biegłego tłumacza. Świadek składający zeznania ma obowiązek mówienia prawdy, natomiast złożenie zeznań fałszywych wiąże się z poniesieniem przez niego odpowiedzialności karnej.
Poza wskazanymi wyżej środkami dowodowymi (dokumenty, świadkowie) kodeks postępowania cywilnego zwiera także regulacje dotyczące, m.in. opinii biegłych, oględzin, przesłuchania stron czy dowodu z grupowego badania krwi. Na co już wskazywano, jest to katalog otwarty i nie jest wykluczone skorzystanie z innych środków dowodowych niż te wyraźnie uregulowane w kodeksie.
